بوستان دانش

دسته: انجیرستان

  • سرگذشت آسیاب های استهبان

    سرگذشت آسیاب های استهبان

    محمدرضا آل ابراهیم محقق و نویسنده استهبانی معتقد است: با آب فراوانی که از چشمه های قهری، پازهری، مرخنه، بک بکو و گرداب سرازیر می شده، مردم آن ها را به یک جدول اصلی هدایت می کردند که ۱۱ آسیاب آبی در مسیر این آب ها تعبیه شد.
    وی افزود:‌ درحال حاضر فقط دو آسیاب به نام هشتمی و نهمی هنوز به کار است و سنگش می چرخد ولی به جای گندم، جو، ذرت، حناسنگ را پودر می کند و به مصرف تهیه سفیداب حمام رسانیده می شود.
    آل ابراهیم گفت:‌ بعضی از این آسیاب ها دو تنوره ای بود و بالطبع با دو دستگاه آرد کننده کار می کرد.
    وی افزود: ارتفاع تنوره ها متغیر است و بلندای آن ها حدود پنج الی ده متر است طول جدول تنوره ها بستگی به شیب زمین دارد.
    این پژوهشگر ادامه داد: آسیاب دهمی، آسیو صاب نامیده می شود. آسیاب یازدهمی آسیاب خان نام دارد که سال پیش ساخته شده است. این آسیاب بیش از دو الی سه متر جدول ندارد. هر چه ملایم تر می شده است جدول تنوره طولانی تر است.
    وی بیان کرد: همگی آسیاب ها از سنگ و ساروج ساخته شده اند. آبشار فعلی استهبان جای سومین آسیاب را اشغال کرده است. اولین آسیاب مولو تا سال ۱۳۱۸ کار می کرد. بعدها جایش را به حمام مرتضی خان داد این حمام در اول خرداد۸۳ ویران شد و اداره اوقاف را به جای آن نشاندند و آسیاب دومی ساختمان بانک صادرات به جایش نشسته است.
    این نویسنده استهبانی گفت: در تابستان ها هوای مرطوب و فرح بخش باغ ها و سایه خنک درختان بر دیواره تنوره ها و جدول آسیاب و نمناکی دیواره ها، آن چنان لطافت و زیبایی به ارمغان می آورد که انسان تن خسته و قلب افسرده اش را بر خنکای سبزینه و گل سنگ ها و پرسیاوشان دیواره ها می چسباند تا کدورت ذهن و تیرگی دلش را صیقل دهد.

    منبع: telegram.me/stahban

  • دانستنی های انجیر

    دانستنی های انجیر

    درخت انجیر که نام لاتین آن فیکوس (Ficus) می‌باشد از خانواده (Moracee) موراسه ‌است و دارای ۶۰۰ گونه می‌باشد که اغلب انواع آن وحشی یا زینتی هستند مانند درخت معروف به درخت کاتوچو ( فیکوس الاستیکا ) که هم زینتی است و هم صنعتی .

    فیکوس بنگالنسیس و فیکوس رلیگیوزا انواع زینتی این گیاه می‌باشند که در تزئینات و به عنوان گیاه آپارتمانی مصرف زیاد دارند . انواعی که در باغبانی از نظر مصرف میوه آن مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از : فیکوس کاریکا ، فیکوس پالماتا و فیکوس پودوکاریکا .

    فیکوس کاریکا همان انجیر معمولی است که به عنوان میوه مورد استفاده قرار می‌گیرد . ولی فیکوس پالماتا و فیکوس پودوکاریکا بیشتر برای تلقیح انواع انجیر خوراکی کاشته می‌شوند . وطن اصلی درخت انجیر در اروپا – آسیا در نواحی مدیترانه و در ایران روستای سمنگان یا سمغان می‌باشد و به همین جهت آن را جزء میوه‌های مناطق نیمه گرم طبقه‌بندی می‌کنند .

    درخت انجیر بویژه نوع خودرو یا کوهستانی آن که به انجیر کوهی معروف است بسیار قدیمی است . یکی از رویشگاههای انجیر خودرو یا کوهی قهستان و جنوب خراسان و منطقه زیبد است . آثار این درخت در آخر عهد دوم (کرتاسه) دیده شده و در عهد چهارم در اطراف دریای مدیترانه مورد کشت قرار گرفته‌ است . در مصر از ۲۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کاشت درخت انجیر مرسوم بوده‌است .

    در حال حاضر بزرگترین انجیرستان دیم جهان در استان فارس و در شهرستان استهبان قرار دارد .

    یهودیان قدیم نیز درخت انجیر را می‌شناخته‌اند و از یک نوع انجیر که فیکوس سیکوروس می‌باشد در تورات یاد شده‌است . یونانیان قدیم نوع اصلاح شده این درخت را تحت نام انجیر آتیک (Attic) می‌شناخته‌اند و رومیها این درخت را با معتقدات مذهبی خود مخلوط کرده آن را نشانه سعادت و پیشرفت و ترقی روزافزون می‌دانسته‌اند .

    در قرآن نیز ، به این میوه سوگند یاد شده و سوره‌ای به نام این میوه نام‌گذاری شده است . برگ درخت انجیر پنجه‌ای و دارای ۳ تا ۵ لوب می‌باشد . قسمتی که به اسم میوه انجیر معروف است و مورد تغذیه انسان قرار می‌گیرد در حقیقت میوه نیست بلکه زائده مجوفی است که گلهای انجیر به تعدادی زیاد در داخل آن قرار گرفته‌اند و مواد قندی در این زایده یا رسپتاکل جمع می‌شود .

    گلهای نر و گلهای ماده درخت انجیر از یکدیگر جدا ولی روی یک پایه یعنی در داخل رسپتاکل واقع شده‌اند و به عبارت دیگر درخت انجیر گیاهی است یک پایه . اگر میوه انجیر را باز کنیم و به شکل یک سطح درآوریم گلهای نر که حامل دانه گرده هستند و در کنار و به طرف خارج صفحه واقع شده و گلهای ماده که حامل تخمدان و در صورت تلقیح شدن حامل بذر خواهند بود در وسط صفحه قرار دارند . تلقیح گلهای ماده انجیر بوسیله حشرات مختلف که مهمترین آنها حشره‌ای بسیار کوچک از خانواده کالسیدیده می‌باشد انجام می‌گیرد .

    به همان اندازه که درخت انجیر به گرمای زیاد مقاوم است نسبت به سرما مخصوصا در دوره جوانی حساس است و سرما یک عامل محدود کننده در کاشت این درخت می‌باشد . اثر گرما و رطوبت در میوه انجیر نسبت به نوع مصرف میوه متفاوت است .

    انجیرهایی که برای کنسرو و یا در شیرینی‌پزی مصرف می‌شود در هوای مرطوب محصول مرغوب‌تری می‌دهد تا در هوای گرم و خشک و برعکس میوه درختان انجیری که در هوای خشک و نسبتاً گرم کاشته شده‌اند برای تهیه انجیر خشک مرغوب‌تر است . باران در موقع تلقیح بسیار مضر است و مقدار محصول را به مقدار قابل توجهی کم می‌کند .

    در نواحی مرطوب میوه درشت می‌شود و دم آن طویل می‌گردد ولی مقدار شیرینی میوه کم می‌شود در هوای خشک و گرم دم میوه کوتاه شده گاهی به کلی از بین می‌رود اما اندازه میوه کوچک و مقدار شیرینی آن زیاد است . مانند سایر گیاهان هرس این درختان برای سلامتی آن‌ها لازم است . این سبب بزرگ‌تر شدن میوه می‌شود.

    درخت انجیر را در فصل پاییز بعد از اولین سرمازدگی هرس می کنند . درخت انجیر را در انواع مختلف خاک از شنی سبک تا رسی سخت می‌توان کاشت. در اراضی شنی سبک خطر حمله نماتود بسیار زیاد است . بهترین خاک برای کاشت این درخت اراضی لیمونی است . در این نوع اراضی میوه دادن درخت به علت رشد زیاد شاخ و برگ دو یا سه سال به تاخیر می‌افتد .

    درخت انجیر را با انواع مختلف وروش تکثیر نباتات چه جنسی و چه غیر جنسی می‌توان زیاد کرد . در ازدیاد بوسیله بذر هیچ‌گاه درخت جدید شبیه به پایه مادری نخواهد بود و به همین جهت نیز جز برای تحقیقات علمی و پیدا کردن انواع جدید از این طرز ازدیاد استفاده نمی‌کنند .

    برای ازدیاد درخت انجیر از نظر ایجاد باغ به منظور بهره‌برداری فقط از طرق مختلف غیر جنسی استفاده می‌شود . طرق مختلف غیر جنسی که بیشتر در تکثیر درخت انجیر بکار می‌روند عبارتند از : قلمه ، پاجوش ، خواباندن شاخه و پیوند . بین این طرق ، ازدیاد بوسیله قلمه بیش از سایر روشها مورد استفاده قرار می‌گیرد . در ازدیاد درخت انجیر بوسیله قلمه باید از درخت سالم و قوی و شاخه رسیده انتخاب و تهیه شود .

    آفات و بیماریهای درخت انجیر عبارتند از : از انواع آفات درخت انجیر : سیمتیس نمورانا ، هسپروفانس گریزئوس ، سفیدک انجیر، موزائیک انجیر، شکاف خوردن میوه انجیر و بیماری ترشیدگی میوه انجیر.

    خواص دارویی انجیر : بر اساس تحقیقات انجام شده ، برگهای درخت انجیر بدلیل داشتن خصوصیات مدر بودن ، تسکین دهندگی و دافع کرم روده مورد استفاده قرار گرفته و دم کرده برگ درخت انجیر مسکن بوده و برای معالجه سرفه تجویز شده‌است . میوه انجیر برای نرم کردن سینه و روده و دارای خاصیت ویژه‌ای می‌باشد . انجیر تازه منبع غنی بتاکاروتن و ویتامین ث است که در جلوگیری از ابتلا به سرطان کاربرد دارند .

    جوشانده انجیر در التهاب دستگاه تنفسی و غرغره کردن آن برای گلو درد و سرماخوردگی مفید بوده و عفونت‌های لثه را نیز درمان می‌کند . خوردن انجیر تازه و خشک سبب لینت مزاج شده و یبوست مزمن را درمان می‌کند و در طب جدید شربتی از آن برای رفع بیماریهای یبوست کودکان تهیه شده‌است . شیره انجیر داروی خوبی برای افسردگی می باشد و از بین برنده زگیل می باشد.

    منبع : با تشکر از www.negahmedia.ir

  • عکسی قدیمی از آبشار استهبان

    عکسی قدیمی از آبشار استهبان

    آبشار استهبان یکی از زیباترین آبشارهای منطقه است. این آبشار در سال ۱۳۳۵ خورشیدی به همت حقیقت بخشدار آن زمان استهبان و به معماری حاج حسین بنا (معمارپور) و سنگ تراشی حاج احمد علی دژ ساخته شده است.دارای شانزده پله می باشد که با ریزش مداوم آبی زلال و گوارا که از چشمه های کوههای استهبان جاری می شود، زیبایی و طراوت خاصی بدانجا بخشیده است. این آبشار در جنوب استهبان در حاشیه بلوار قرار دارد.

    عکس قدیمی آبشار استهبان

    منبع عکس : استهبان نت portal.estahban.net

  • خواص انجیر سیاه

    خواص انجیر سیاه

    یکی از مهمترین خواص انجیر سیاه، کمک به استحکام و سلامت استخوان‌ها، پیشگیری و کمک به درمان آرتروز و ناراحتی های مفاصل است. در کتب طب سنتی یکی از داروهای بسیار موثر برای درمان آرتروز و درد مفاصل، مخلوط شیر بز و انجیر سیاه می‌باشد. ترکیب این دو ماده غذایی، علاوه بر تامین املاح مورد نیاز بدن، سموم مختلف را از بدن خارج کرده و درد را از بین می‌برد. استفاده از جوشانده انجیر سیاه نیز به درمان خانگی آرتروز کمک می کند.

    خواص انجیر سیاه در طب سنتی شامل درمان بواسیر، رفع حرارت و تشنگی، بازکننده گرفتگی‌ها، مقوی کبد، ورم طحال، نرمی سینه، رفع سرفه، درمان آرتروز و کمک به استحکام استخوان‌ها است. انجیر سیاه مواد آنتی‌اکسیدان بیشتری نسبت به انجیر زرد دارد.

    انجیر دارای ارزش غذایی و خواص درمانی بسیاری است. اهمیت این میوه به اندازه‌ای است که در قرآن از آن سخن به میان آمده و در روایات دینی ما در مورد خواص انجیر بسیار آمده است. این میوه انواع متفاوتی دارد، اما بسته به اقلیم و شرایط رشد و پرورش گیاه، دارای طمع و مزه متفاوتی است. انجیر سیاه نیز یکی از انواع شیرین و آبدار این میوه است که در شهرستان استهبان و نیز در نواحی غربی ایران به فراوانی یافت می شود. در ادامه این مطلب تعدادی از مهمترین خواص انجیر سیاه و کاربردهای درمانی این میوه پرخاصیت در طب سنتی را گردآوری کرده‌ایم. لطفا با ستاره همراه شوید.

    خواص انجیر سیاه (طبیعت و خواص درمانی)

    طبع انجیر سیاه از نظر طب سنتی گرم و تر است. برخی از مهمترین خواص درمانی انجیر سیاه به شرح زیر می‌باشد:

    یکی از مهمترین خواص انجیر سیاه، کمک به استحکام و سلامت استخوان‌ها، پیشگیری و کمک به درمان آرتروز و ناراحتی های مفاصل است. در کتب طب سنتی یکی از داروهای بسیار موثر برای درمان آرتروز و درد مفاصل، مخلوط شیر بز و انجیر سیاه می‌باشد. ترکیب این دو ماده غذایی، علاوه بر تامین املاح مورد نیاز بدن، سموم مختلف را از بدن خارج کرده و درد را از بین می‌برد. استفاده از جوشانده انجیر سیاه نیز به درمان خانگی آرتروز کمک می کند.

    مصرف انجیر سیاه خاصیت سم زدایی فوق العاده‌ای داشته و برای رفع اختلالات جریان خون مفید است.

    انجیر دارای خاصیت ملین است و یکی از بهترین راههای درمان خانگی یبوست بوده و به پاکسازی روده‌ها کمک می‌کند.

    از بین بردن تهوع بارداری و تامین مواد مغذی مورد نیاز جنین از خواص انجیر خشک و تر است و از این رو مصرف خشک و تازه این میوه برای مادران باردار بسیار مفید است.

    انجیر ادرارآور بوده، تعرق را زیاد می‌کند و به همین دلیل برای کاهش حرارت بدن و تشنگی مفید است.

    انجیر سیاه مقادیر زیادی آهن و ویتامین ث دارد و از این رو مصرف آن برای درمان کم خونی ناشی از فقر آهن بسیار مفید است.

    در طب سنتی استفاده از شربت انجیر سیاه همراه با خرما، عناب و مویز را برای درمان بیماری‌های تنفسی، ناراحتی‌های کلیه، ذات‌الریه، سرماخوردگی و سرفه موثر می‌دانند.

    قند انجیر سیاه کاملا طبیعی و مقوی است و از افت قند افراد جلوگیری می‌کند و اشخاص لاغر که قصد دارند وزن خود را افزایش دهند، می‌توانند از این میوه استفاده کنند. به طور کلی مصرف انواع انجیر ضعف عمومی بدن را برطرف و باعث تقویت قوای جسمانی می‌شود.

    انجیر سیاه به دلیل دارا بودن دانه‌های ریز، باعث تقویت معده و روده می‌شود.

    وجود گوگرد در انواع انجیر باعث تقویت و رشد موها شده، از ریزش مو جلوگیری و برای درمان شوره سر نیر مفید است.

    از دیگر خواص انجیر سیاه خاصیت نرم‌کنندگی سینه و کمک به درمان خانگی سرماخوردگی و سرفه است.

    در طب اسلامی در مورد فواید انجیر آمده است که مصرف این میوه، بواسیر را قطع و نقرس را معالجه می‌کند. همچنین قوای جنسی را زیاد و رطوبت و سردی را که موجب ضعف نیروی آمیزش است، برطرف می‌نماید.

    انجیر سیاه در پیشگیری از ابتلا به سرطان نقش مهمی دارد. مصرف این میوه رشد سلول‌های سرطانی را کاهش داده از بروز سرطان روده جلوگیری می‌کند. همچنین این میوه به دلیل داشتن فیبر بالا، از بروز سرطان سینه نیز جلوگیری می‌کند.

    تفاوت انجیر سیاه و انجیر زرد

    از نظر خواص و میزان مواد غذایی مختلف مانند انواع ویتامین‌ها، املاح‌ معدنی، قند، کالری و… تفاوت چندانی بین انجیر سیاه و زرد وجود ندارد، اما میزان آنتی‌اکسیدان‌ها یا مواد ضدسرطان در انجیر سیاه بیشتر است.
    به طور کلی هر چه رنگ میوه‌ها تیره‌تر باشد، میزان آنتی‌اکسیدان آنها بیشتر خواهد بود. به همین دلیل در مورد میوه هایی مانند انگور، گیلاس و انجیر نوع تیره آنها دارای مواد آنتی اکسیدان بیشتری بوده و به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک بیشتری خواهد کرد.

    لازم به ذکر است، برخی افراد دوست دارند پوست انجیر سیاه را بگیرند و بعد آن را مصرف کنند، در حالی که بهتر است پوست میوه‌هایی که می‌توان آنها را خورد، نگیرید مگر اینکه میوه بوی سم بدهد یا مشکوک به سمپاشی جدید باشد.

    مضرات انجیر سیاه (موارد احتیاطی و منع مصرف)

    زیاده‌روی در مصرف انجیر باعث ایجاد نفخ شکمی و اسهال خواهد شد و با توجه به اینکه طبیعت این میوه گرم است افراد گرم‏ مزاج باید در خوردن آن اعتدال داشته باشند.
    به دلیل میزان بالای قند موجود در این میوه، افراط در مصرف آن، برای دیابتی ها مضر است.
    خوردن بیش از اندازه انجیر برای معده و چشم زیان‌آور بوده و البته در طب سنتی مصلح و خنثی کننده آن، کرفس ذکر شده است.

    منبع: www.setare.com

    مهناز پیرزاده

  • چهارطاقی ماهفرخان استهبان

    چهارطاقی ماهفرخان استهبان

    چهارطاقی ماه فرخان (آتشکده بهرام) مربوط به دوره ساسانیان است. در شهرستان استهبان در بخش رونیز و در دهستان خیر در ۳۰۰ متری بعد از روستای ماه فرخان، بطرف شهر نی ریز، سمت چپ جاده، بین باغات سیب و زردآلو واقع شده که در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۴۱۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

    پیشینه

    آتشکده بهرام علاوه بر اینکه در طول دوران ساسانی مورد توجه مردم و شاهان ساسانی بوده، در دوران اسلامی نیز از اقبال و معروفیتی تمام در میان مردم که تازه مسلمان شده و یا هنوز بر کیش زرتشتی بوده‌اند برخوردار بوده و بنای آن‌ را به دارا (داریوش بزرگ) منسوب می‌دانسته‌اند. برخی از محلی‌ها از گذشتگان خود نقل می‌کنند که در باور عامه این بنا «قبر مادر اردشیر» خوانده می‌شده و مورد احترام اهالی بوده به ویژه طوایف عرب به هنگام عبور از منطقه خیر، بنا به نذر یا نیازی که داشتند پا برهنه دور آتشکده طواف و قربانی می‌کردند.

    معماری

    این چهارطاقی دارای یک ورودی از سمت شمال خاوری با دو جان‌ پناه یک متری در دو طرف بیرونی است و دهنه آن یک متر و بلندای آن ۲ متر است. بر سر در ورودی آن ایوانکی که دو سکو در دو طرف داشته ساخته شده است. برآمدگی ایوانک از دیوار ۹۵ سانتی‌متر است. گنبد چهارطاقی به شکل قوس و دارای چهار ترنبه با بلندی حدود ۲ متر از پاتاق است و چهار لچکی کوچک بر روی چهار ترنبه قرار داده‌اند که گنبد هلالی میانی را بر آنها ساخته‌اند. سقف میانی بنا با آجرهای ساسانی برون پوشی شده است. سقف داخلی از نظر کادربندی و شکنج‌های به کار رفته در آن قابل توجه است. بنای اصلی آتشکده را از سنگ لاشه و تراش با ملات گچ و آهک ساخته اند و با نصب چوب‌های «سرو» در قفل و بست دیوارهای آن، بر استحکام آن افزوده اند.

    آسیب‌ها

    چهارطاقی این روزها از وضعیت خوبی برخوردار نیست و روز به روز در حال ویرانی است. مسئولان میراث فرهنگی نیز برای بازسازی این بنای تاریخی و ساخت جاده دسترسی وعده داده‌اند اما هنوز محقق نشده است. آب‌های روان کشاورزی که بعضا پیرامون چهارطاقی را فرا می گیرد سبب سست شدن پایه‌های چهارطاقی می‌شود و هر زمان امکان تخریب پایه‌های آن وجود دارد. این بنای تاریخی برای تملک باغ‌های اطراف نیازمند اعتبار و فراهم کردن زیرساخت‌های لازم برای بازدید گردشگران و علاقه‌مندان به میراث فرهنگی است.

    برگرفته از ویکی پدیا
    عکس از علی شاهسون
  • زندگی نامه شهید حجه الاسلام و المسلمین شیخ احمد فقیهی

    زندگی نامه شهید حجه الاسلام و المسلمین شیخ احمد فقیهی

    بسم الله الرحمن الرحیم

    زندگی نامه شهید بزرگوار حجه الاسلام والمسلمین شیخ احمد فقیهی:

    در ۱۳۱۰/۱۲/۱۹ در شهر کوچک اصطهبانات بدنیا آمد. مرحوم فقیهی در دامان خانواده ای مذهبی و معتقد شروع به رشد و پرورش کرد. پدرش مرحوم ملا حسین کاسبی جزء بود که مقدار مختصری درس عربی خوانده و با قرآن و دعا آشنا بود…

    دوران نوجوانی چند سالی نیز در مغازه خیاطی به عنوان شاگرد مشغول بکار بود. ارشاد و تبلیغ را نیز با مختصر اطلاعاتی که از مکتب خانه و مدارس بدست آورده بود شروع کرد.

    فعالیت اجتماعی، بخصوص تبلیغ در سنین نوجوانی در مناطق کوچک و در برابر افراد کاری بسیار سخت و مخالف برانگیز بود. این فعالیتها در آن سنین نشان دهنده روح پر تلاش و فعال و جرات ایشان بوده است .

    تحصیلات علوم دینی را در استهبان شروع و در شهرهای شیراز و قم و نجف ادامه داد.

    درس عربی را در دوران نوجوانی نزد حجت الاسلام و المسلمین مرحوم حاج محمد صادق پیشوا آموخت و بنا به گفته افرادی که با او همدرس بوده اند جدیت و نشاط بسیاری از خود نشان می داده است. از این سال به بعد ابتدای دوران طلبگی مرحوم فقیهی و هجرت ایشان به شیراز جهت تحصیل است.

    شهید فقیهی ظاهرا تحت راهنمائی و کمک مرحوم حاج شیخ نصر اله ساجدی که از علمای بزرگ و مجهول القدر این شهر بود، با ایشان نسبت خوبی داشت، به شیراز تشریف برد و در مدرسه آقا با با خان مشغول ادامه دروس مقدماتی شد.

    ایشان در شیراز در خدمت مرحوم آقای شیخ علی موحد و مرحوم ساجدی و نیز از حضرت حجه الاسلام آقای صمدی که از دوستان و رفقای دوران تحصیل ایشان بوده استفاده نمودند. پس از اتمام دروس مقدماتی جهت تکمیل آن به قم رفتند.

    بعد از چند سال برای ادامه تحصیل به نجف عزیمت کردند، هزینه سفر را از فروش کتابهایش تهیه کرد و به همراه یکی از دوستانش به آنجا تشریف بردند و در جوار تربت پاک حضرت امیر المومنین علیه السلام به تکمیل دروس سطح در نزد اساتید فن پرداختند.

    ایشان در نجف و قم علاوه بر تحصیل به خود سازی و کسب فضایل اخلاقی اهمیت می دادند.

    چنانچه دوستان و آشنایان دوران تحصیل ایشان می گویند مرحوم فقیهی اهل عبادت و راز و نیاز و نماز شب بود به زیارات اهمیت می داد و برای زیارت مرقد مطهر حضرت سیدالشهداء علیه السلام از نجف پیاده به کربلا می رفت.

    زندگی مرحوم فقیهی در این مدت معمولا با ماهی ۱۵ تومان روزی ۵ ریال و کمک مختصری که از پدرشان می رسید تامین می شد ، این کمکها استمرار نداشت و بر طبق گفته دوستان و آشنایان ، زندگی شهید بزرگوار توام با سختی و شفقت و قناعت بوده. ایشان در نجف به تحصیل خود تا اتمام دوره سطح و شروع درس خارج ادامه داد و از محضر اساتیدی چون آیه الله سید اسداله مدنی استفاده نموده و چند ماهی نیز از درس خارج فقه حضرت آیه العظمی خوئی استفاده کرد و سپس بعد از پنج سال تحصیل در نجف به وطن بازگشت. البته ایشان در این بازگشت قصد ترک تحصیل نداشتند ولی مشکلات بعدی زندگی و مسائل اقتصادی و علاوه بر این رواج کارهای تبلیغی به وی اجازه مراجعت و ادامه تحصیل را نداد.

    اولین فعالیت منسجم مرحوم فقیهی که در نوع خود برای مردم شهر کاملا جدید بود، جلسه ی دعا بود. جلسه ای که در سال های ابتدا در منازل و سپس در مساجد بطور سیار تشکیل می شد. مسلما مرحوم فقیهی این مجلس را آگاهانه و برای اهدافی که تنها دعای ساده نبود تشکیل داد. دعا و نیایش با پروردگار یکی از سنگرهای بسیار قوی برای شیعه در طول تاریخ بوده است.

    یکی دیگر از فعالیتهای مهم مرحوم فقیهی کمک در تشکیل و همچنین اداره جلسه جوانان در شب های شنبه بود. این جلسه در ابتدا بصورت قرائت قرآن در منزل خودشان و با توسعه آن بصورت جلسه ای بسیار پر بارو سازنده در آمد. در ادامه جلسات در منازل اشخاص و افراد خیر اندیش برگزار می شد و این جلسه در حد ظرفیت و توانائی شهر ما بسیار مفید و سودمند و بر آورنده نیازهای فکری جوانان بود.

    مرحوم فقیهی با صبر و حوصله ای کم نظیر این جلسه را تا آخر اداره می کرد و خود را ملزم می دید که بطور منظم در جلسات شرکت کند.

    از زمان ظهور نهضت در مرحله جدید و شروع آن در سال ۵۶ در قم تا اربعین شهدای یزد، احساس ناراحتی و شرمندگی، از عدم اجرای وظایف انقلابی – دینی در بسیاری از افراد به خصوص جوانها کاملاً هویدا و آشکار بود نخستین اعتراض علنی و ظاهری مردم به مناسبت اربعین شهدای یزد در مسجد جامع برقرار شد.

    در اینجا هم مرحوم شهید فقیهی پیشگام و رهبر بود از قبل جلساتی به منظور هماهنگی و جمع آوری نیروها با دیگر روحانیون داشت و در جواب سفارش شهربانی که آیا سخنرانی خواهی کرد فرموده بود: من از مردم هستم و اگر از من بخواهند صحبت خواهم کرد…

    ایشان در مواقع مختلف و بخصوص انتخابات گوناگون و سرنوشت ساز در رفراندوم جمهوری اسلامی و قانون اساسی و مجلس خبرگان و غیره با سخنرانی مردم را راهنمائی و ارشاد می کردند.

    ایشان مسولیت قضاوت را در دادگاه انقلاب در تاریخ ۱۳۵۸/۱۰/۱۱پذیرفت و شروع به کار کرد و چون از یاد گرفتن عار نداشت دیری نپاییدکه به کارها مسلط شد و بر امور اداری آگاهی حاصل نمود.

    ایشان به قضاوت شهرهای استهبانات، یزد، فسا و داراب منصوب شده بودند و با وجود کثرت کارها و پرونده ها و خستگی روزانه در عین حال همیشه عادت داشت تا نیمه های شب پرونده ها را به دقت مطالعه کرده و خلاصه برداری نماید و صبح با اطلاعات کامل و تسلط کافی بر محتویات آن به محل کار می رفت بخاطر احتیاط زیاد و مطالعه جدی همه موارد ظاهرا هیچ یک از احکام صادره از ناحیه ایشان توسط مقامات مسئول لغو نشده و همگی تائید می گردید.

    صبح روز هفدهم مرداد ماه ۱۳۶۰و حاج فقیهی خود را برای پذیرش اخرین و بزرگترین نعمت الهی دردنیا اماده میکرد آماده شد تا اخرین دعوت حق را در دنیای تکلیف لبیک گوید و آن دعوت به شهادت بود و توسط منافقین کور دل به ارزویش رسید.

    یادش گرامی و راهش پر رهرو باد…

    منبع: http://navideshahed.com

  • شهر خوبم ای استهبان من

    شهر خوبم ای استهبان من

    ‹‹استهبان من››

    اندر این دنیای پرنقش و نگار
    هست شهری مملو از جنبش وکار
    آسمانی صاف و بی گرد و غبار
    نام نیکش گویمت جانان من

    شهر خوبم ای استهبان من

    خاک حاصلخیز و آبی بس زلال
    آن چناران پر از فر وجلال
    هر دو سویش از جنوب واز شمال
    می فشاند عطر بر دامان من

    شهر خوبم ای استهبان من

    مهد انجیر و انار و زعفران
    سرزمین مردمان خوش زبان
    دارد این شهر نعمت بیکران
    نعمتش افزون کند ایمان من

    شهر خوبم ای استهبان من

    بینم هر روز گنبد پیر مراد
    دست آرم سوی رب عدل و داد
    ای خدا دورکن از کین و عناد
    قلب ما را ای بزرگ یزدان من

    شهر خوبم ای استهبان من

    مسجد جمعه، سید شمس دین
    آسیاب و چشمه قهری را ببین
    این چنار آب بخش اندر زمین
    شد مسبب بابت حیران من

    شهر خوبم ای استهبان من

    دارم اندر سینه ام مهرت فزون
    مهر تو در سینه ام باشد چو خون
    دوستت دارند هم درون و هم برون
    ای زمین و ماه و هم کیوان من

    شهر خوبم ای استهبان من

    (کیوان شرافتی)

  • پیرمراد امامزاده ای با گنبد خاص

    پیرمراد امامزاده ای با گنبد خاص

    یکی از بناهای تاریخی مذهبی شهرستان استهبان امامزاده پیرمراد است.این بنا که در غرب استهبان قرار دارد،مدفن امامزاده محمد بن علی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر (ع)است.

    براساس اطلاعات گذشتگان این بنا در ابتدا گنبدی بسیار کوچک و گلی داشته که در اثر بارندگی شدید پیاپی هفت روزه و راه افتادن رودخانه پیرمراد آب به بقعه می‌افتد اما صدمه‌ای به قبر وارد نمی‌کند، همین امر باعث می شود تا حاج میرزا بابا، نواده محمد علی بیگ ذوالقدر جهرمی از سلسله خواجه‌ها که از سوی زندیان به حکومت بلوک اصطهبانات منصوب شده بود، مرمت و بازسازی بنای آن را در دستور کار قرار دهد و به‌ این گونه پس از چند سال دوباره گنبد و ایوانی که مزین به کاشی بوده برای پیر مراد ساخته می‌شود.

    در سال ۱۳۶۲ خورشیدی جهت گسترش و احداث گنبد و بارگاه جدید تصمیم گرفته شد که ساختمان موجود را خراب کنند و به‌رغم تمام مخالفت‌های محلی سرانجام در شب تاسوعای ۲ مهر ۱۳۶۲خورشیدی قسمتی از آن را با لودر خراب کردند. سرانجام در سال ۱۳۶۸ پس از ویرانی تدریجی ساختمان قبلی کلنگ احداث ساختمان جدید با زیربنای ۱۱۰ متر به زمین زده شد.

    اکنون امامزاده پیرمراد بنای به نسبت مجللی است با گنبد کاشی سفید که مزین به نقوش طرح لوزی است. دو مناره کوچک و ایوانی در جلوی آن واقع شده و تا حدی به بقعه شاهچراغ شباهت یافته است. حوض درازی نیز در محور بقعه ساخته‌اند که بر زیبایی آن می‌افزاید. در کناره دیواره قدیمی که قطر هر پی آن حدود ۵/۱ تا ۲ گز بوده، یک سنگ قهوه‌ای به خط کوفی وجود دارد که هم اکنون زیر خاک است.

    ساختمان امامزاده پیرمراد همچنین دارای چهار رواق و یک مسجد است. محوطه داخل حرم ۱۴۴ مترمربع است که دارای یک عرق چین که روی آن گنبدی به ارتفاع تقریبی ۲۸ متر و قطر ۱۳ متر است که همگی با آهن آلات و سیمان و به دست کارشناسان و معماران مجرب محلی بدون استفاده از هرگونه جرثقیلی ساخته شده است. چنین گنبدی از نظر ارتفاع در استان‌های مجاور مشاهده نشده است.سرانجام اینکه ضریح این بنا سال ۷۲ و مناره‌های تقریبا ۴۰ متری سال ۷۳ ساخته شده‌اند.

    منبع : باسپاس از ghanoondaily.ir

  • پناهگاه کوه یتیم قدیمی‌ترین سکونتگاه استهبان

    پناهگاه کوه یتیم قدیمی‌ترین سکونتگاه استهبان

    پناهگاه صخره ای کوه یتیم در فاصله حدود ۲ کلیومتری شهر ایج در استهبان فارس واقع شده است. این پناهگاه که با توجه به پژوهشهای صورت گرفته مربوط به دوران فرا پارینه سنگی و احتمالاٌ محل استقرار انسان در آن دوران بوده است.

    با ارتفاع ۱۴۵۴ متر از سطح دریا در ارتفاع حدود یک متری از کف دشت واقع شده است و عرض دهانه آن حدود ۱/۱۲ متر و عمق آن بیش از ۲ متر می باشد. مساحت کف پناهگاه حدود ۲۵ متر مربع است. در واقع این اشکفت و دیگر محوطه های شناسایی شده در دشت میان کوهی ایج در دوران انتقالی از دوره فراپارینه سنگی به دوره نو سنگی و استقرار دشتها توسط جوامع انسانی برای استقرارهای فصلی و دائمی مورد استفاده بوده است.

    این نتیجه گیرهای اولیه براساس مجموعه مصنوعات سنگی بدست آمده از تمامی محوطه های شناسایی شده در دشت میان کوهی ایج شکل گرفته است که شامل تیغه ، ابزارهای تیز و خراشنده دندانه دار (روتوشدار) و ابزارهای هندسی می باشند. همچنین در مجموعه های گردآوری شده آثاری از صنعت دوره زرزی و اوایل دوره نوسنگی مشاهده شده است.

    بنا بر اعلام روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس تحقیقات وپژوهشهای صورت گرفته به صورت تحقیات میدانی بوده و این اثر با توجه به اهمیت و ارزش تاریخی و نیز ضرورت حفاظت و صیانت ضمن رعایت حقوق مالکانه که تحت مالکیت منابع طبیعی می باشد ، توسط این سازمان به شماره ثبتی ۲۳۳۹۳ در تاریخ ۱۸/۶/۸۷ به فهرست آثار ملی ایران پیوست و تحت حفاظت و صیانت این سازمان قراردارد.

    منبع: www.isna.ir  & www.vazeh.com
    farsprovince.mihanblog.com

  • نگاهی به «چک چکو» و «چارچو گردانی» استهبان

    نگاهی به «چک چکو» و «چارچو گردانی» استهبان

    مراسم‌های سوگواری حسینی از دیرباز در تاریخ مکتب تشیع به وفور دیده می‌شود اما برخی از این مراسم‌ها با توجه به موقعیت جغرافیایی و همچنین فرهنگ مردمان نواحی مختلف، با یکدیگر تفاوت‌هایی دارد.
    در تاریخ آداب و رسوم معنوی هر شهر و ناحیه‌ای یکسری آیین‌های سنتی وجود دارد که با توجه به وقایع عاشورا نسل به نسل منتقل شده است و در این گزارش به سراغ دو آیین سنتی سوگواری حسینی در شهرستان قرآنی استهبان می‌رویم.
    «چک چکو» نام یکی از مراسم‌های عاشورایی شهرستان استهبان در  فارس است که  در عصر روز عاشورا با شکوه خاصی برگزار می‌شود.
    با توجه به باورهای مذهبی مردم در عصرروز عاشورا لشکریان ملعون یزید پیکر مطهر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را به دروازه شام آویختند و بچه‌های شام برسر مبارک آن حضرت سنگ می‌زدند و یا به تعبیر دیگری لشکریان یزید پس از قتل و غارت یاران امام حسین(ع) با اسب بر اجساد شهدا می‌تاختند و آمده است که لشکریان یزید پس از به شهادت رساندن امام حسین(ع) و یاران وفادارش بسیار افسرده و سست اراده شدند و عمربن سعد برای اینکه روحیه یأس به سربازانش غالب نشود دستور می‌دهد که به رقص و پایکوبی بپردازند.
    بر اساس این باورها مردم استهبان مراسم ویژه‌ای برگزار می‌کنند که در این مراسم افراد دو قطعه چوب به اندازه یک مشت در دست گرفته و به هم می‌کوبند و صدای به هم خوردن چوب‌ها در خیل عظیم جمعیت تداعی‌کننده صدای سم اسب‌هایی است که بر پیکر شهدا می‌تاختند و حرکات موزون و آهنگین بودن این مراسم تداعی‌کننده پایکوبی لشکریان عمربن سعد است.
    از عصرعاشورا تا نزدیکی نیمه شب تمامی هیئت‌های مذهبی شهرستان قرآنی استهبان به‌صورت سینه‌زنی و زنجیرزنی به حسینیه محله اهر، محل چارچوگردانی حاضر و پس از حضور آخرین هیئت، ۱۲ مرد قوی هیکل که بعضاً از بزرگان آن هیئت است، چارچو را پس از گذشت یکسال از حسینیه بیرون آورده و بردوش خود می‌چرخانند و پس از اتمام کار مجدداً چاچو را به محل سابق خود برده تا در سال بعد مجدداً از آن استفاده کنند.
    آنان چارچو را نمادی از مظلومیت امام حسین(ع)  دانسته و بر این باورند که در عصر عاشورا هودجی از آسمان فرود آمده و جسم امام حسین(ع) را در خود جای داده و به آسمان صعود کرده است و این چارچو گردانی نمادی از آن هودج است که از سال‌های بسیار دور با حساسیتی خاص همراه با سیل عظیم جمعیتی ناگفتنی تابدین زمان در استهبان مرسوم بوده است.
    این شعائر و آئین‌های مذهبی در استان فارس تنها مختص  شهرستان استهبان بوده و در سایر نقاط ایران نیز به جز ناحیه یزد در هیچ جا رواجی نداشته است.
    البته قابل به ذکر است که در شهرستان استهبان در سیزدهمین روز از ماه محرم نیز مراسمی از سوی حسینیه تیرونجان و مسجد یزدیان به‌صورت ویژه در شهر استهبان برگزار می‌شود.
    در این مراسم نمادی از کاروان اسیران، بازار شام و طایفه بنی اسد با لباس‌های خاص شبیه‌سازی شده‌اند و در حالی که تعدادی از کودکان ملبس به لباس‌های عربی و با زنجیرهایی به یکدیگر بسته شده‌اند به اسارت برده می‌شوند.
    طایفه بنی اسد نیز با لباس‌های خاص بیل و کلنگ بر دوش به شکل انسان‌هایی زحمت‌کش در حال حرکتند، کاخ یزید برپاست، در پیشاپیش اسرا افردای ماهر در نقش شمر و دیگر فرماندهان یزید با لباس‌های سرخ نشان سوار بر اسب‌ها به رجزخوانی مشغولند و در انتهای کاروان نیز سیل عظیمی از زنجیرزنان کاروان را همراهی می‌کنند.

    منبع : خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)