واکنش ما در مقابل انسان های قیچی صفت

حتماً همیشه زیبایی پارچه های ابریشم توجه شما را به خودشان جلب کرده است ؛ پارچه هایی لطیف و نرم با ظرافت های خاص …

زیبایی این پارچه ها زمانی دو چندان می شوند که زیر یک قیچی خیاط هنرمند می روند و به زیباترین و مفید ترین شکل ها تبدیل می شوند …
تا به حال فکر کرده اید که چرا پارچه فروش ها و خیاط ها قیچیشان را و قصّاب ها چاقویشان را دائماً تیز می کنند؟
قیچی دائماً تیز می شود ؛ چون دائماً با پارچه سر و کار دارند و جنس پارچه چون لطیف و نرم است باعث می شود قیچی کند شود.
لطافت گوشت چاقو را هم کند می کند …

یادمان باشد بعضی از آدم ها مثل قیچی و چاقو هستند ، مرتّباً در پی قیچی کردن و چاقو زدن به این و آن از راه های مختلف ؛ نیش و کنایه ، شایعه پراکنی ، دو به هم زنی و …. می خواهند قیچی کنند ، جدا کنند ، از بین ببرند … اصلاً هم کاری ندارند چه می شود … می برند و جلو می روند …
عده ای از آدم ها با ویژگی های چاقو و قیچی رابطه تنگاتنگ دارند …

نکته ی مهم چگونگی واکنش و عکس العمل در مقابل این رفتار ها است … بهترین واکنش این است که با آن ها نقش پارچه نقش ابریشم بازی کنیم ، نرم باشیم و با همین نرمی و لطافت آنها را کند کنیم …

اگر تندی کردند ، با نرمی پاسخ دهیم …

وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَهُ وَلَا السَّیِّئَهُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَهٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ (فصلت/۳۴)

و نیکى با بدى یکسان نیست. [بدى را] به آنچه خود بهتر است دفع کن آن گاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است، گویى دوستى یک ‏دل مى ‏گردد.

گذشت داشته باشیم …

وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (آل عمران/۱۳۴)

و از مردم در مى ‏گذرند و خداوند نکوکاران را دوست دارد.

بگذریم تا خدا از ما بگذرد …

وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (نور/۲۲)

و باید عفو کنند و گذشت نمایند . مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید؟ و خدا آمرزنده مهربان است.

یادمان باشد این حس که «باید بهش بفهمونم چطور با من رفتار کنه ، یا حساب کار دستش بیاد» ، هر چند گاهی حس کاملاً صحیحیه ، اما خیلی اوقات نوع بیان سخت و پرخاش جویانه ی ما حتی اگر هم موضوع را به نفع ما تمام کند ، حال ما را خوب نمی کند ، دوستانمان را زیاد نمی‌ کند و از همه مهم‌ تر آرامشمان را بیشتر نمی‌ کند.
فرعون قیچی بود، خدا به موسی علیه السلام گفت : ابریشم باش ، نرم رفتار کن ، نرم سخن بگو .

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَی (سوره طه، آیه ۴۴)

با سخنی نرم با او گفت و گو کن شاید هشیار شود …

خدا که می‌ دانسته فرعون چیه و کیه . از معدود آدمایی که رسماً اعلام خدایی کرده بود ! اما حتی با او هم می‌ خواهد ابتدا از در آرامش و خوبی و مهربانی وارد شود …

ابزاری که امروزه غافلانه یا عامدانه به دست فراموشی رفته است ؛ صحبت کردن با نرمی و مهربانی …

زبان نرم ، نگاه مهربان و تلاش برای درک دیگران و دیدن وقایع از نگاه آن ها …

کار ساده‌ای نیست ، آن هم در این دوره زمانه ی پر از بی اعتمادی … زمانه ای که ترس توی دل هایمان خانه کرده و مرتّب نهیب می زند که اگر چهار چشمی حواست به خودت نباشه همه چیزت بر باد می رود…

اما باور کنیم همین راهکار می تواند خیلی از سختی ها و مقاومت ها را کمتر کند ، خیلی از سنگ ها را می تواند نرم کند …

می توانید امتحان کنید ….

قولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا بهترین راهکار در مقابل افراد تیز و سخت و برنده ….
اگر تا به امروز در این زمینه تجربه ای داشته اید به ما یاد بدهید ، مشتاقانه منتظر راهکارها و تجربیات شما هستیم …

منبع :  زهرا اجلال – بخش قران تبیان